Witamy na stronie
Historia Szkoły

 

Z zachowanej w szkole dokumentacji i ze wspomnień mieszkańców wynika, że historia szkoły sięga pierwszych lat XX wieku. Trudno jednak określić dokładną datę jej powstania. Pierwsze posiadane metryki szkolne pochodzą z 1910 roku, a katalogi klasyfikacyjne i wykazy uczęszczania uczniów z roku1917. Wówczas szkoła nosiła nazwę: Szkoła Powszechna 1-no klasowa w Modrzewiu, a uczęszczały do niej dzieci z okolicznych miejscowości tj.: Dąbrówki, Podgaja, Trojanowa, Modrzewia, Modrzewka, Podkuniczek, Teodorowa, Brzustówka Wsi i Koloni oraz Sikornika (obecnie niektóre miejscowości noszą inną nazwę). Łącznie uczęszczało do niej 111 uczniów. Kierownikiem szkoły był wówczas p. Leon Niedzielski a po nim Jabłoński. W latach dwudziestych powstały dwie odrębne placówki: Szkoła Powszechna w Brzustówku – gmina Opoczno i Szkoła Powszechna w Modrzewiu – gmina Kuniczki. Zapiski w dokumentacji wskazują, że od roku szkolnego 1927/28 nauka odbywała się już tylko w Modrzewiu.


Od początku swego istnienia szkoła nie miała własnego budynku. Zajęcia prowadzone były w izbach wynajmowanych przez miejscowych gospodarzy. Być może ten fakt i to, że do szkoły uczęszczały dzieci z dość odległych miejscowości sprawiły, że „siedzibę” szkoły przeniesiono na pewien czas do Ziębowa. Tu nauka odbywała się w mieszkaniach p. Piotra Jurka, Stanisława Bartyzela i Józefa Korzeniowskiego. Izby szkolne wynajmowali również gospodarze wsi Podgaj p. Bożyk i wsi Dąbrówka p. Ciszewski. Nie wszystkie jednak dzieci objęte w tym czasie obowiązkiem szkolnym mogły uczęszczać do szkoły. Niektórzy rodzice, czy opiekunowie woleli odbyć nałożoną na nich karę. Mówią o tym zapiski w Księgach ocen, np.:„Jest na służbie, a jego gospodarz nie chce go przysłać za co był karany kozą i nadal nie poskutkowało”. Nie wszyscy też uczniowie kończyli ostatni rok nauki. Nagminnym zjawiskiem było powtarzanie jednego oddziału dwa czy nawet kilka razy.


Uczniowie, którzy z różnych względów nie mieli możliwości chodzenia do szkoły lub chodzili do niej bardzo krótko już jako młodzież, czy osoby dorosłe mogły uczestniczyć w organizowanych dla nich kursach. Tu uczyły się między innymi czytania i pisania. Należy zaznaczyć, że nauki nie przerwano nawet na okres okupacji. Nadal istniała szkoła cztero oddziałowa, a dla uczniów klasy V i VI kierownik szkoły p. Jan Nowak i nauczycielka p. Kasińska zorganizowali tajne nauczanie. Po aresztowaniu przez Niemców kierownika szkoły jego miejsce zajęła pani Kasińska. Następnie funkcje tę pełnili p. Franciszek Pawlik, p. Mieczysław Szymaniak, p. Zdzisław Walewski.


W roku 1950 kierownik szkoły p. Franciszek Pawlik przeniósł szkołę do Modrzewia. Od tego roku zaczął zmieniać się stopień organizacyjny szkoły ( co rok przybywała jedna klasa , przybywało też uczniów, nie było już klas łączonych, a do klas VI i VII uczęszczali uczniowie z Kraśnicy i Bukowca Opoczyńskiego). Nauka odbywała się u gospodarzy p. Grzegorza Konewki i p. Władysława Kochanowskiego. Tu, jak wynika ze wspomnień emerytowanej nauczycielki p. Emilii Wiktorowicz, która w 1956 roku została delegowana do pracy z powiatu jędrzejowskiego, izby wynajmowali miejscowi gospodarze: Władysław Kochanowski, Józef Orłowski, Władysław Wroński i Krajewski. Wtedy szkoła posiadała już własną bibliotekę i telefon na korbkę. Nie było natomiast żadnego boiska. Lekcje wychowania fizycznego odbywały się na drodze przy danej izbie, a jeśli gospodarz pozwolił to u niego w sadzie. Pierwszą prawdziwą piłkę pokazał uczniom nauczyciel wychowania fizycznego p. Domański.


W tym czasie mieszkańcy zainteresowanych wiosek, aby poprawić warunki nauki, rozpoczęli starania zmierzające do powstawania budynku szkolnego. Po długich dyskusjach postanowiono, że budynek szkolny stanie w Ziębowie, gdzie już był dużo wcześniej, bo w 1936 roku, wykupiony plac. Na czele komitetu budowy szkoły stał Antoni Borowiecki, skarbnikiem był Franciszek Kucharski, sekretarzem p. Grzegorz Rafalski a kierownikiem budowy Mieczysław Ksyta. Członkami komitetu byli: p. Stanisław Nowak, P. Władysław Goździk, p. Borowiecki, p. Władysław Wójcik, p. Władysław Białas, p.Filip Dorociński. Pozostali członkowie komitetu to mieszkańcy poszczególnych wiosek. Przedstawiciele komitetu budowy szkoły pojechali do Warszawy z prośbą mieszkańców o przyspieszenie przydziału materiału na budowę. Do prośby mieszkańców dołączyli również wypracowanie jednej z uczennic p. Zofii Dorocińskiej, która opisała realistycznie warunki nauczania w szkole na wsi. Może właśnie to wydarzenie przyczyniło się do wydania decyzji na materiały budowlane. Miejscowa ludność była bardzo zaangażowana w prace przy budowie szkoły. Nie szczędzono czasu i sił, aby jak najszybciej dokończyć budowę. Wszystkie prace były wykonywane ręcznie i bez żadnej zapłaty. Nauczyciele natomiast wraz z sołtysami zbierali pieniądze od gospodarzy na materiały budowlane. Otwarcie nowego budynku nastąpiło 23 grudnia 1959 roku. Znacznie poprawiły się warunki pracy, a nauczyciele już nie musieli wynajmować mieszkań u gospodarzy, gdyż dostali je w szkole. W nowym budynku szkolnym do pracy przystąpiło grono składające się z trzech nauczycielek i kierownika Zdzisława Walewskiego. Do szkoły chodziło wówczas 176 uczniów. Brama szkolna została kupiona za pieniądze uzyskane ze sprzedaży zebranych na wsiach jajek. Kolejno pracą szkoły kierowali: Feliks Kotusiewicz, Władysława Kotusiewicz, Franciszka Jaruga, Marek Zielinski i Wieńczysław Świerczyński.


Należy wspomnieć jeszcze o kilku datach. Po kilkuletnim wdrażaniu reformy w roku szkolnym 1966/67 uczniowie po raz pierwszy mogli kontynuować naukę w klasie ósmej. Byli to uczniowie urodzeni po 1 lipca 1952 roku. Starsi po ukończeniu klasy siódmej przeszli do szkół zawodowych. Od roku 1973 do szkoły oprócz dzieci miejscowych zaczęli uczęszczać uczniowie kl. V-VIII ze Szkoły Podstawowej w Bukowcu Opoczyńskim. W maju 1985 roku odbyło się uroczyste odsłonięcie tablicy pamiątkowej poświęconej mieszkańcom okolicznych wsi poległych w czasie II wojny światowej. W roku 1998 po kolejnej reformie oświaty liczba oddziałów zmniejszyła się do siedmiu (kl. 0-VI) i tak jest do chwili obecnej.


Od chwili powstania budynku szkolnego do czasów dzisiejszych wiele się zmieniło. W ostatnim czasie wykonano elewację zewnętrzną budynku, wymieniono drzwi i okna, sale lekcyjne systematycznie doposażane są w sprzęt i pomoce dydaktyczne, uruchomiono sanitariaty wewnątrz budynku. Na korytarzach zostały położone płytki, w salach lekcyjnych na podłogach położono wykładzinę termozgrzewalną, wokół szkoły położono kostkę brukową. Uczniowie na lekcjach informatyki i kółka informatycznego mogą korzystać z sali komputerowej wyposażonej w 16 komputerów, z których 9 pochodzi z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, a 7 przekazanych z Banku PKO BP SA oddział w Opocznie. Wszystkie prace w szkole wykonywane są z dużym nakładem rodziców.


Od roku 2003 funkcję dyrektora szkoły pełni Anna Domagalska.
W roku szkolnym 2009/2010 do szkoły uczęszcza 115 uczniów. W szkole uczy i opiekę nad uczniami sprawuje 11 nauczycieli: Anna Abramczyk, Ewa Łakomska, Krystyna Bańczyk, Regina Rafalska, Marta Jaromin, Maria Wrońska, Elżbieta Kotusiewicz - Świątek, Bożena Wojciechowska, Bernadeta Frączek - Lewandowska, Monika Aleksandrowicz i Joanna Domagała oraz dwie pracownice obsługi : Halina Bubel i Maria Turlińska.


Uczniowie często biorą udział w konkursach i zawodach pozaszkolnych zdobywając wiele nagród i wyróżnień. Są to między innymi konkursy recytatorskie, plastyczne, ortograficzne, literackie oraz zawody sportowe. Jednym z większych osiągnięć był udział w 1993 roku ucznia Grzegorza Wojewódzkiego w Mistrzostwach Polski w biegach przełajowych.
Uczniowie szkoły już od klasy pierwszej mogą uczyć się języka angielskiego. Po skończonych lekcjach mogą uczestniczyć w zajęciach świetlicowych, SKS-ie oraz kółkach zainteresowań.


Szkołę ukończyło wielu uczniów, którzy wyróżniali się pracowitością i zdolnościami. Zdobyli wykształcenie zajmowali i obecnie zajmują ważne stanowiska.


Dla lokalnej społeczności szkoła jest bardzo ważnym miejscem, gdyż jej dzieje tworzyli ludzie, którzy dla niej pracowali i niejednokrotnie związali z nią swoje życie.


Materiał opracowały:
Emerytowane nauczycielki:

p. Emilia Wiktorowicz, p. Franciszka Jaruga

nauczyciele: p. Krystyna Bańczyk, p. Regina Rafalska
oraz dyrektor szkoły Anna Domagalska.